شهید عزت الله اوضح

دوم خرداد ماه سالگرد شهید عزت الله اوضح است. به همین مناسبت ویژه نامه اینترنتی شامل منتخب مطالب پربیننده (زندگی نامه، وصیت نامه، مناجات نامه و تصاویر و خاطرات خود نوشت شهید) در سایت نوید شاهد تقدیم علاقمندان آن شهید والامقام می شود.

شهید عزت الله اوضح / دوم خرداد 1345، در شهرستان ری به دنیا آمد. بیست و سوم اردیبهشت 1367، با سمت معاون فرمانده اطلاعات – عملیات در شیخ محمد عراق بر اثر اصابت ترکش به سر و گردن، شهید شد. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.

شهید «عزت الله اوضح» در وصیت نامه اش می نگارد؛ وصیت سوم من به شما امت شهید پرور و به شما براردان بسیج و تمام عاشقان الله اینست؛ که دعا را از یاد نبرید و این دعا است که موجب میشود زنگهای قلب انسان پاک شود پس به دعا توسل جوئید.

خدایا برادران مان در سنگرند هر روز شاهد و ناظر کربلای حسینی اند. براردان مون هر روز جنازه به خون غلطیده دوستان و رفقا شون می بینند خدایا در انتظار فرزندند به پشت و کوه می نگرند ببینند فرزندشون کی از سفر می یاد

شهید «عزت الله اوضح» در وصیت نامه اش می نگارد؛ از شما می خواهم که علی وار زندگی کنید و سفره های ساده داشته باشید به جای اینکه سفره های رنگین داشته باشید، و از شما همه می خواهم که پیرو خط امام باشید و از گفته های امام پیروی کنید و به آن عمل کنید.

دست به دعا شدیم که خدایا به عظمت خون شهداء بچه ها را کمک کن. وقتی که لباسهای غواصیمان را پوشیدیم هوا در حال تغییر کردن بود تا تاریکی هوا نم نم باران هم شروع شد. هیچوقت یادم نمیرود صفای نمازی که آنشب در سنگر خواندیم امام جماعت شهید(توکلی) بود.

امروز غروب وقتی خواستیم نماز مغرب و عشاء را بخوانیم همه گریه می کردیم اصلاً نمی توانستیم گریه نکنیم حالا نمی دانم این چه حالاتی است که ما داریم همه سر نماز گریه می کردیم و با گریه با خدا صحبت می کردیم

در عملیات والفجر هشت بود که از ناحیه سر به شدت مجروح شد بطوریکه تصور میرفت شهید شده، و لذا او را جهت انتقال به معراج شهداء در آمبولانس قرار میدهند. ولیکن در ضمن راه متوجه میشوند که وی در قید حیات است لذا او را سریعاً به اورژانس انتقال داده و از آنجا وی را با هلیکوپتر بعقب آورده و سپس به یکی از بیمارستانهای شیراز انتقال دادند، وی با دست مبارک حضرت زهرا این بار شفا یافته، لیکن خواسته بود تا زمانیکه زنده است این راز همچنان افشاء نشود.

پدر و مادر عزیز: خیلی دلم برایتان تنگ شده یعنی مواقع که می نشینم در سنگر به یاد شما و آن زحمتهایی که برایم کشیده اید و آن رنجهایی که کشیدید و مرا تا اینجا رساندید می افتم، و می دانم هیچ کس و هیچ چیزی مثل پدر و مادر نمی شود.