شهید «سیدناصر حسینیان» در وصیت نامه خود می‌گوید: «آری! زندگی و جهان را دوست داری و زندگی شیرین است اما بهشت زیباتر و شیرین‌تر. پس چه خوب است که عمل نیک انجام دهیم و به بهشت برویم و به دستورات خدا و قرآن که کلام خداست عمل کنیم.»
شهید «سید محسن حسینی» در وصیت نامه خود می‌گوید: «قرآن خواندن را به ویژه در ایام محرم و رمضان در برنامه‌های خود قرار دهید؛ چرا که قرآن چراغ هدایت‌گر زندگی انسان است.»
شهید «حسین حسن زاده واسکسی» در وصیت نامه خود می‌گوید: «اگر همگی ما هدفمان خداوند و نیرویمان ایمان و سلاحمان الله اکبر و پشتیبان مان حسین (ع) باشد و مخلصانه در راه هدفمان قدم بر داریم، هیچ حزن و اندوهی به ما دست نخواهد داد و پیروزی را هر چه سریع‌تر در هر نبردی به دست خواهیم آورد.»
برادر شهید «حسن اخضری» می‌گوید: شهید به امام رضا(ع) ارادت خاصی داشت. زمانی که تشییع جنازه ایشان بود پیکرش را اشتباهی به مشهد می‌برند و در حرم امام رضا (ع) طواف می‌دهند.
شهید «شعبان حسن زاده» در وصیت نامه خود می‌گوید: «شهادت هم، چون میوه‌ای است که نمی‌توان آن را کال از درخت چید. شهید برای وصول به این آگاهی باید سرمایه گذاری عظیمی بکند.»
شهید «حسین رحمانی» در وصیت نامه خود می‌گوید: «وصیت‌نامه‌ام را درحالی می‌نویسم که قلب هزاران جوان در تپش برای یک حمله وسیع به کفاراست جوانانی که برای یک حمله بر یکدیگر سبقت می‌گیرند تا شهادت را سعادت خویش بدانند و به سوی معبود خویش بشتابند.»
شهید «محمد برخور» در وصیت نامه خود می‌گوید: «از قول من به دوستان و آشنایان مخصوصاً خانواده‌ام بگویید که با گریه نکردن در شهادتم روحم را شاد کنید چرا که لبخند آنان در عزای من مشت کوبنده ای است بر دهان منافقین و دشمنان اسلام.»
شهید «روح الله لارى» در وصیت نامه خود می‌گوید: «برادرم! شما باید در صحنههاى پرخروش حزبالله باشید و هیچوقت از خدا غافل نباشید. شما باید یک حزبالله واقعى باشید و در راه الله و شهیدان گام بردارید.»