ولى شما را مخاطب سوال قرار می دهم, با وجود شهادت عزیزانى چون شهید بهشتى و شهدای محراب و عزیزانى که خود شما با آنها نزدیک و مرتبط بوده اید مانند حسین ها و حمیدها چگونه مى توانیم از پا بنشینیم؟ و مثل این عزیزان در راه آنها نباشیم؟ و تا هنگامى که دشمنان راه این عزیزان هنوز پا بر جایند, چگونه مى توانیم سکوت کنیم و بیگانه از خون این همه شهید از لذایذ دنیوى بهره مند شویم و در عمل و جهاد و حرکت تن به خوارى دهیم ولى در شعار بگوییم هیهات مناالذاله ما زیر بار ستم نمى رویم .