شهید بهرام جمالی دهنوی

در زبانش زمزمه قرآن بوداو قبل از رفتن دست وپای مادر را بوسید وبا چشمانی چون مروارید که گریه می کرد از مادر حلالیت طلبید ورفت وبعد از دوروز خبر شهادتش را شنیدم وقتی برادرم را دیدم انگار به خواب عمیقی رفته بودوگویی می خواست زندگی دوباره ای اغاز کند...

بار خدایا این بنده حقیر بخاطر وفای به عهد تو و بخاطر دینی که توسط پیامبرت به انسانها عرضه کردی به جبهه های جنگ حق علیه باطل اعزام شدم