شهید ماه رمضان شهید خسرو قادری قمصری
خواب ديدم، وارد دشتی شدم که تا چشم می بیند، همه اش سرسبزی است. يکدفعه ديدم، خسرو چپيه اش به گردنش است، آمد. همينطور که صاف ايستاده بود، سرش کم کم به روي زمين آمد و روي زمين قرار گرفت. گفتم: خسرو جان! تو با لب روزه شهید شدی،حضرت زهرا تو را آب داد به جان علي اکبرش بالاي سرت بود...