با شايستگي ها و استعدادهاي خوب نظامي كه داشت همچنان در رده فرماندهي در محورهاي عملياتي شركت ميكرد و در عمليات هاي زنجيرهاي والفجر از ستون هاي اصلي فرماندهي لشگر عاشورا بود
آقاي ايران نژاد چنين ميگويد: اين شهيد بزرگوار از فرماندهان اوليه جنگي خوي بود. با وجود سن كم دو خصلت بارز داشت. اولاً بسيار هوشيار بود، ثانياً شجاعت زياد در خور ستايشي داشت.
آیت‌الله سیدمصطفی خمینی، پس از دورانی پر از رنج، تلاش و مبارزه در سحرگاه یکشنبه اول آبان ماه 1356 (برابر با نهم ذی‌قعده 1397 ه ق) در سن 47 سالگی در نجف به‌طور ناگهانی و مرموز در خانه خود درگذشت.
روزی به ملاقات شهید مجید طالبی رفته بودیم. بعداً متوجه شدیم که این ملاقات را به عنوان قدردانی و تشکر نوشته بود و خیلی هم قدردانی کرده بود با اینکه وظیفه پدر و مادر است
نفرت عجيبي از گروهكهاي ضدانقلاب داشت. مي گفت: بايد وجود ناپاك اينان پاك شود، به همين جهت از تهران به اروميه منتقل شد تا بتواند بر اين عقيده خود جامه عمل بپوشاند.
نمي دانيد رزمندگان همگي با خلوص نيت و پاكي و اخلاص به نبرد مي پردازند. من مي دانم دشمن پيروز نمي شود زيرا اين همه عزم راسخ چون كوه رزمندگان را من ديده ام.
پدرم هنوز مي خواست كشورش را از دست منافقان نجات دهد. بدون اطلاع به مادرم، دوباره اسم او را در اسامي داوطلبان مبارزه با احزاب نوشت. بعد از مدتي پدرم موضوع را آرام آرام به مادرم گفت و او را راضي كرد.