بسیجی - صفحه 19

می دانم به راهی که دوستان و همرزمانم رفته اند، خواهم رفت و به شهادت خواهم رسید. من هیچ مشکلی ندارم...

وی به عنوان بسیجی به سپاه پاسداران پیوست وعازم جبهه های نبردحق علیه باطل شد...

سپس برای مقابله با ظلم و جنایات گروهکهای ضدانقلاب، به عنوان بسیجی مسلح گردید. سلیمان با ایمان و اعتقاد به دین مبین اسلام و وفاداری نسبت به نظام جمهوری اسلامی ایران، در چندین عملیات پاکسازی شرکت نمود...

شهید معظم حسین مهرزاد به زیارت قرآن بزرگ و تاریخی روستایمان (نگل) رفت و پس از خواندن نماز و زیارت قرآن این جملات را بر زبان آورد. پروردگارا، من این راه را برای دفاع از کلام مبارک تو و دین اسلام در پیش گرفته ام...

ابوالقاسم کاشانی‌پور، دوازدهم تیر ۱۳۳۸، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حسین، پارچه‌فروش بود و مادرش فاطمه‌خانم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. او نیز پارچه‌فروش بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم اردیبهشت ۱۳۶۱، با سمت تک‌تیرانداز در جبهه جنوب به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

حسین علی‌مردی، بیست و هشتم خرداد ۱۳۴۶، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش کاظم و مادرش شهربانو نام داشت. دانش‌آموز چهارم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم دی ۱۳۶۵، در ام‌الرصاص عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۸۰ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

به خدا سوگند که خدا پشتیبان این انقلاب است کما اینکه هر لحظه این معجزه ها دیده می شود، بیایید و معجزه های خدا را با چشمان خود بنگرند زیرا در جبهه همه کارها معجزه است.

محمود رحمنی، یکم دی ۱۳۴۶، در شهرستان تاکستان به دنیا آمد. پدرش حسین (فوت۱۳۴۶) و مادرش ریحان نام داشت. دانش آموز سوم متوسطه بود. بسیجی بود. بیست و هفتم خرداد ۱۳۶۴، در زادگاهش مورد سوءقصد گروه های ضدانقلاب قرار گرفت و به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

جانباز «امیرحسین گودرزی» می گوید: به نظر من، جنگ مقوله منفوری است. جنگ نه! دفاع آری! . تاکنون در تاریخ هیچ‌گاه مسلمین آغازگر جنگ نبوده‌اند و همیشه در حال دفع تجاوز بوده‌و هستند. من با به‌کار بردن کلمه جنگ برای دوران هشت ساله دفاع مقدس مخالفم اما «دفاع مقدس» واژه بسیار مناسبی است، ما در حال دفاع از کشورمان بودیم.

من راهم را انتخاب كرده‌ام و اين راهى را كه من و ديگر برادران حزب الله انتخاب كرده‌ایم؛ راهى مقدس است.

به خدمت در گردان محمد رسول الله شهرستان مریوان مشغول می شود در آن زمان که عناصر ضد انقلاب منطقه را نا امن کرده بودند جهاد در راه خدا و مبارزه با ظلم را وظیفه شرعی خود میداند و به مقابله با عناصر ضد انقلاب بر می خیزد...

به یاری خداوند سبحان و به نام او و به یاد او می رویم تا فرمان او را که می فرماید یا ایها الذین امنو جاهدو به اموالهم و انفسهم را لبیک گویم و اگر خدا توفیقی بدهد برای رهایی مستضعفین نبرد کنم.

در لحظاتي كه خمپاره‌ها دركنار ماشين به زمين مي‌نشست، دعاهاي مردم در پشت كاميون بالاتر و بالاتر مي‌رفت و او را به خدا نزديك‌تر مي‌كرد. بعد از سقوط خرمشهر او بود و شروعي دوباره. در آن زمان بارهاي دولتي و ارزاق عمومي در گمركات و بنادر انبار شده بود و به دليل كرايه حمل پائين بارهاي دولتي هركسي مايل به حمل اين‌گونه بارها نبود، او بالعكس كمر همت بر انجام اين كار بست و خصوصاً حمل بار به مناطق جنگي را وجهه همت خود قرارداد.

زمانی که نارنجک را پرتاب کردند من آیه الکرسی را با خود زمزمه می کردم، بی شک حکمت کار در همین توسل به خداوند بود.

در وصیت نامه شهید «یعقوب پورچنگیز» آمده است: جهانخوران بين المللي درصدد هستند كه انقلاب اسلامي ما را كه با خون هزاران شهيد و معلول بدست آمده است در هر زمان و با هر طريق به نابودي بكشاند.

مکرم سعیدی، پنجم خرداد ۱۳۴۵، در روستای نیکوئیه از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش محرمعلی، کشاورزی می‌کرد و مادرش زهرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم تیر ۱۳۶۱، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

قربان رمضانی، بیستم اسفند ۱۳۴۵، در روستای بشر از توابع شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش ستار، کشاورز بود و مادرش سکینه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم خرداد ۱۳۶۵، در لولان اشنویه توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

عاشق خدا بود و تنها با ياد خدا بود كه آرامش داشت او از پاي تخته سياه و از كلاس مدرسه گريخت تا در كلاس جهاد و ايثار بر تخته سرخ زمين مشق پايمردي نويسد و با خون پيام عشق دهد كه اي عاشقان در راه معبود جان ناقابل من بي بهاست. رزمنده اي كه در نيمه هاي شب بر مي خاست و چون طفلان مي گريست و با خداي خويش به راز و نياز مي پرداخت و پنداري پايان عمرش فرا رسيده كه هر آن از خداي خويش طلب آمرزش مي نمود او با وجود اينكه در عمليات بيت المقدس از ناحيه سر مجروح شده بود باز براي شركت در عمليات بعد لحظه اي آرام و قرار نداشت او مي گفت جان ما در مقابل اسلام و انقلاب ناقابل است چون هر چه بود براي ما انقلاب بود نه ما براي انقلاب.

مادر، بیاموز به فرزندانت درس چگونه جنگیدن را، بیاموز به آنها راه و رسم بردباري و استقامت را. مادرم، اي پاره جگرم، بپذیر از خدا جسد تکه تکه مرا و بر آن بوسه بزن و بر آن تبریک بگو و شکر خداي را به جاي آور و تا خون در بدنت جاري است به راهت، که همان تشیع سرخ علوي است، ادامه بده.

از عموم ملت بزرگ و شهيد پرور ايران ميخواهم كه امام را دعا كنند و امام را تنها نگذارند و فريب اين عوام فريبان جنايتكار را نخورند كه بس مكارند و آدمكش .