جوان مؤمن شازندی که آرزویش شهادت بود

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید صفرعلی دارابی فرزند احمد، در دوم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۹ در روستای واشه از توابع شهرستان شازند، در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی چشم به جهان گشود. او فرزند نخست خانواده بود و در دامان مادری مؤمنه و پدری پرهیزکار پرورش یافت. از همان آغاز زندگی، هرگز از مسیر اسلام و انقلاب جدا نشد و همواره یاور و کمک‌کار پدر و مادر خویش بود؛ به‌گونه‌ای که در کارهای خانه و کشاورزی پدر نقش پررنگی ایفا می‌کرد.

با نزدیک شدن انقلاب اسلامی به پیروزی، او وارد مقطع ابتدایی شد. علاقه بسیاری به درس داشت، اما شرایط دشوار آن زمان و مشکلات اقتصادی خانواده مانع از ادامه تحصیلش شد و او تنها تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. با آغاز تجاوز رژیم بعث عراق به ایران، همواره به فکر دفاع از میهن بود، اما به سبب کمی سن، اجازه حضور در جبهه به او داده نمی‌شد. با این وجود، از همان نوجوانی به کار کشاورزی مشغول شد و در کنار دوستان و آشنایان، با حضور در پشت جبهه‌ها، برای رزمندگان اسلام خدمت‌رسانی می‌کرد. مسجد پایگاه همیشگی او بود و روزها و ماه‌ها در آرزوی رفتن به جبهه و انجام تکلیف الهی به سر می‌برد.

سرانجام در سال ۱۳۶۵ به‌عنوان پاسدار وظیفه به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد. او در عملیات‌های مختلف، رشادت‌ها و دلاوری‌های فراوانی از خود نشان داد و عشق به شهادت بزرگ‌ترین آرزویش بود. سرانجام در تاریخ پنجم شهریورماه ۱۳۶۶، هنگامی که در گردان علی‌ابن‌ابی‌طالب (ع) به‌عنوان پاسدار وظیفه خدمت می‌کرد، در مأموریت پدافندی در منطقه شلمچه بر اثر اصابت مستقیم گلوله دشمن بعثی به پیشانی‌اش به فیض شهادت نائل آمد.

پیکر پاک این شهید والامقام پس از انتقال به زادگاهش، در میان اندوه و احترام مردم، در روستای واشه به خاک سپرده شد.

منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی