به منظور احیای دین و تداوم انقلابم، پای در چکمه می‌کنم!

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید اروجعلی نظری‌قارخونی، شانزدهم تیر ماه سال ۱۳۲۹ در روستای قارخون‌طارم‌سفلا از توابع شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش موسی، کشاورز بود و مادرش جنت نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر کارخانه نخ‌ریسی بود، سال ۱۳۵۲ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و ششم آذر ماه سال ۱۳۶۰، در گیلانغرب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید اروجعلی نظری‌قارخونی:

خدایا! الآن که دارم این وصیت‌نامه را می‌نویسم، مدتی است در جبهه فعالیت می‌کنم. خدایا! مگر دوست نداری به فیض این سعادت عظیم برسم؟ خداوندا! از تو می‌خواهم توفیق شهادت را نصیبم کنی؛ مرگ پُر افتخاری که بار‌ها به آن نزدیک شدم و نصیبم نشد.

شاید لایق شهید شدن نباشم؛ زیرا شهید مقام والایی دارد و من فردی گناهکار و خوارم! اینک با یاد تو و نه برای انتقام به جبهه می‌روم؛ بلکه به منظور احیای دین و تداوم انقلابم، پای در چکمه می‌کنم. خدا، امام زمان (عج) و نایب بر حق او را به یاری می‌طلبم و از او می‌خواهم هدایتم کند به آن سو و به آن راه که خود به خوبی می‌داند.

من هدفم خدا، مکتبم اسلام و مرادم روح الله است. امید دارم هر قدمی که بر می‌دارم و هر گلوله‌ای شلیک می‌کنم و قلب دشمن را هدف می‌سازم، به یاری خدا باشد و هر گلوله‌ای هم که به بدنم می‌خورد، درد و زَجرش را که شیرین‌تر از عسل می‌باشد، برای خدا تحمل کنم و از برادرانم می‌خواهم راه اسلام را ادامه دهند.