شهید «منصور بصیری فر» در قسمتی از وصیتنامه خود می نویسد:«مادر مهربانم، مي دانم چه زحمتهايي كشيده اي تا مرا به اينجا رسانيده اي اما اين را فراموش نكن كه من امانتي از طرف خدا در دست تو بودم و بالاخره بايد اين امانت را پس مي دادي، پس چه زيباست كه اينچنين امانت دنیا را با شهادت پس بدهي...» ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید منصور بصیری فر سي ام شهريور 1347، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش نظام، كارمند بود و مادرش فاطمه نام داشت. دان شآموز چهارم متوسطه در رشته برق بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. پنجم اسفند 1364، در بمباران هوايي آبادان به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش قرار دارد. برادرش عبدالرضا نيز شهيد شده است.

متن وصيت‌ نامه‌ شهید منصور بصیری فر:

والعصر، ان الانسان لفي خسر، الا الذين آمنو و عملو الصالحات و تواصو بالحق و تواصو بالصبر.


بنام خدا، بنام او كه همه چيز از اوست زندگيم اوست و زنده به اويم او كه بودنم از اوست، رفتنم از اوست، يادم از اوست، مقصودم اوست و اميدم اوست و با سلام به تمامي شهدا از صدر اسلام تا كنون و با سلام به امام امت و امت اسلام.

معلمم حسين بن علي (ع) مي باشد

هدف اينجانب از رفتن به جبهه خدمت به اسلام و لبيك گويي به نداي رهبر عزيزمان است كه فرموده:«رفتن به جبهه واجب كفايي است» و من با ميل و رضايت خودم به جبهه آمدم و كسي مرا وادار به اين كار نكرد و اين راه را خود برگزيده ام و معلمم حسين بن علي (ع) مي باشد كه با شهادتش در صحراي كربلا درس شهادت و شهامت را به من آموخت.

فریب دنیا را نخورید

و من از خدا مي خواهم كه من را به آرزويم برساند كه آرزوي من چيزي جز شهادت در راه اسلام و انقلاب نيست. ديگر زينت هاي دنيا و ماديات نمي توانند مرا بفريبند چرا كه هم اكنون فهميدم كه دنيا هيچ ارزشي ندارد و فقط محل گذر و امتحان پس دادن است، پس انشاء الله كه همگي ما بتوانيم با موفقيت از اين امتحان خارج شويم و فريب دنيا و زينتهاي ظاهري آنرا نخوريم.

چه زیباست که امانت این دنیا را با شهادت پس بدهی

و اما مادر مهربانم، مي دانم چه زحمتهايي كشيده اي تا مرا به اينجا رسانيده اي اما اين را فراموش نكن كه من امانتي از طرف خدا در دست تو بودم و بالاخره بايد اين امانت را پس مي دادي، پس چه زيباست كه اينچنين امانت دنیا را با شهادت پس بدهي و اگر تو را اذيت كرده ام به بزرگواري خودت مرا ببخش و تو پدر عزيز و گراميم تو بايد با صبرت به ديگران بفهماني كه من با رضایت فرزندم را تقديم به انقلاب و اسلام كرده ام و از زحمتهايي كه براي من كشيده اي تشكر مي كنم.

هميشه ياور انقلاب و اسلام باشيد

و شما خواهر و برادر هاي عزيزم، از اينكه ديگر من را در كنار خودتان نمي بينيد ناراحت نباشيد چرا كه من به آرزويم رسيده ام و در آخر از تمام خواهران و برادران حزب الله مي خواهم كه امام را تنها نگذارند و پيرو او باشيد و هميشه ياور انقلاب و اسلام باشيد، شهدا را فراموش نكنيد، امام را دعا كنيد. درضمن اگر به كسي بدهكار هستم يا آن را به من ببخشند و يا اينكه از پدرم تحويل بگيرند.

اين حقير منصور بصيري فر

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده