جراحات ناشی از جانبازی نتوانست اکبر را مغلوب کند+ عکس
چهارشنبه, ۱۹ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۳:۱۶
نوید شاهد - با وجود اینکه اکبر از ناراحتی کلیه مدتها رنج میبرد و مشکلات و دردهای جسمانی اش غیرقابل تحمل بود، اما هیچوقت صدایش را از حد معمول بلندتر نمیکرد و هرگز ناسپاس و گلهمند نبود. در واقع جراحات نتوانست اکبر را مغلوب کند.
به گزارش نوید شاهد کردستان؛ جانباز شهید دکتر اکبر عربزاده روز چهارم آذر ماه سال ۱۳۴۱ در شهرستان بیجار از میان خانوادهای متدین و مذهبی به دنیا آمد.
اکبر دوران کودکی را در کانون گرم خانواده سپری کرد و از همان اوایل کودکی از استعداد و هوش سرشاری برخوردار بود به طوریکه قبل از ورودش به مدرسه به کمک آموزشهای که در منزل آموخته بود بعضی از کلمات به راحتی میتوانست بخواند.
وی در سن ۶ سالگی وارد دبستان شد و دوران دبستان و راهنمایی و دبیرستان را در زادگاهش با موفقیت پشت سر گذاشت و در تمام این سالها جزو شاگردان ممتاز بود.
اکبر در کودکی با نماز و قرآن و جلسات مذهبی انس گرفت و چندین بار نیز در سطوح مختلف موفق به اخذ جوایز شد.
وی دوران دبیرستان را با بالاترین معدل به پایان رسانید و فارغ التحصیل او مصادف بود با انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاهها، داوطلبانه به جبهه اندیمشک رفت و به صف مجاهدان پیوست.
اکبر پس از سالها مجاهدت و از جان گذشتگی روز یازدهم آذرماه سال ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی از ناحیه کمر قطع نخاع شد.
وی علیرغم دردهای شدید و ناملایمات جسمی ناشی از جانبازی در کنکور سراسری شرکت کرد و پس از کسب رتبه عالی در رشته پزشکی در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
به گفته دوستانش در آسایشگاه، با وجود اینکه اکبر از ناراحتی کلیه مدتها رنج میبرد و مشکلات و دردهای جسمانی اش غیرقابل تحمل بود، اما هیچوقت صدایش را از حد معمول بلندتر نمیکرد و هرگز ناسپاس و گلهمند نبود. در واقع جراحات نتوانست اکبر را مغلوب کند.
او از اینکه جسمش را در راه انقلاب و میهنش ایثار کرده بود نه تنها شاکر و سپاسگزار بود بلکه به شهدا غبطه میخورد و سعادت شهادتش را از خدا تمنا میکرد.
در سال ۱۳۷۲ مقاومت جسمی او در مقابل جراحات و صدمات ناشی از جانبازی به به پایینترین حد ممکن رسید و این در حالی بود که آخرین واحدهای درسی خود را میگذراند و همچنان تلاش خود را برای به پایان رساندن تحصیلاتش انجام میداد.
اکبر سرانجام در غروب روز ۱۹ خرداد ۱۳۷۳ پس از تحمل سالها رنج و مشقت به شهادت رسید.
اکبر دوران کودکی را در کانون گرم خانواده سپری کرد و از همان اوایل کودکی از استعداد و هوش سرشاری برخوردار بود به طوریکه قبل از ورودش به مدرسه به کمک آموزشهای که در منزل آموخته بود بعضی از کلمات به راحتی میتوانست بخواند.
وی در سن ۶ سالگی وارد دبستان شد و دوران دبستان و راهنمایی و دبیرستان را در زادگاهش با موفقیت پشت سر گذاشت و در تمام این سالها جزو شاگردان ممتاز بود.
اکبر در کودکی با نماز و قرآن و جلسات مذهبی انس گرفت و چندین بار نیز در سطوح مختلف موفق به اخذ جوایز شد.
وی دوران دبیرستان را با بالاترین معدل به پایان رسانید و فارغ التحصیل او مصادف بود با انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاهها، داوطلبانه به جبهه اندیمشک رفت و به صف مجاهدان پیوست.
اکبر پس از سالها مجاهدت و از جان گذشتگی روز یازدهم آذرماه سال ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی از ناحیه کمر قطع نخاع شد.
وی علیرغم دردهای شدید و ناملایمات جسمی ناشی از جانبازی در کنکور سراسری شرکت کرد و پس از کسب رتبه عالی در رشته پزشکی در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت.
به گفته دوستانش در آسایشگاه، با وجود اینکه اکبر از ناراحتی کلیه مدتها رنج میبرد و مشکلات و دردهای جسمانی اش غیرقابل تحمل بود، اما هیچوقت صدایش را از حد معمول بلندتر نمیکرد و هرگز ناسپاس و گلهمند نبود. در واقع جراحات نتوانست اکبر را مغلوب کند.
او از اینکه جسمش را در راه انقلاب و میهنش ایثار کرده بود نه تنها شاکر و سپاسگزار بود بلکه به شهدا غبطه میخورد و سعادت شهادتش را از خدا تمنا میکرد.
در سال ۱۳۷۲ مقاومت جسمی او در مقابل جراحات و صدمات ناشی از جانبازی به به پایینترین حد ممکن رسید و این در حالی بود که آخرین واحدهای درسی خود را میگذراند و همچنان تلاش خود را برای به پایان رساندن تحصیلاتش انجام میداد.
اکبر سرانجام در غروب روز ۱۹ خرداد ۱۳۷۳ پس از تحمل سالها رنج و مشقت به شهادت رسید.
در ادامه تصاویری دیده نشده از این شهید والامقام را مشاهده فرمائید.
نظر شما