پدر شهید «جمال الدین حسامی» در مورد فرزند جاوید الاثرش نقل می‌کند: «وقتی نامه ها را مطالعه کردم نامه دو نفر از دوستانش که باهم رفته بودند را پیدا کردم ولی هیچ اثری از نامه و نشانه ای از جمال الدین نبود.»

38 سال بی خبری از فرزند

به گزارش نوید شاهد کردستان؛ شهید «جمال الدین حسامی » فرزند شریفه و عبدالله، روز نهم مهرماه سال 1332 در روستای دیرمولی منطقه ژاورود سنندج به دنیا آمد.

کودکی

پس از گذراندن دوران کودکی و رسیدن به سن شش سالگی راهی مدرسه شد، دوران ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت و به دلیل نبود امکانات تحصیلی در روستا، از ادامه تحصیل باز ماند.

ازدواج

جمال الدین در همان دوران کودکی به امورات کشاورزی و دامداری در روستا مشغول شد و با رسیدن به سن جوانی ازدواج کرد، حاصل پیوند جمال با همسرش، چهار فرزند (سه پسر و یک دختر) است و از طریق رانندگی هزینه خانواده را تامین می‌کرد.

انقلاب

در جریان شروع اعتراضات سراسری مردم مسلمان ایران بر علیه رژیم فاسد و جنایتکار گذشته، با شخصیت والای حضرت امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی و همچنین اسلام ناب محمدی آشنا شد.

جمال الدین بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری بزرگمرد تاریخ، حضرت امام راحل (ره) و حضور نامبارک ضد انقلاب در اکثر شهرها و روستاهای کردستان، در خط رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ماند و گروهکهای ضد انقلاب را عوامل مزدور و وابسته به استکبار خواند.

شهادت

جمال الدین اردیبهشت سال 1361 در خاک عراق (منطقه حلبچه) به اتهام همکاری با نظام جمهوری اسلامی ایران، توسط نیروهای بعثی عراق دستگیر و پس از مدتها تحمل شکنجه های جسمی و روحی، تیرباران و به درجه رفیع شهادت نایل گردید.

پس از گذشت سی و هشت سال هنوز هیچ اثری از پیکر مطهر این شهید والا مقام بدست نیامده است.

38 سال بی خبری از فرزند (به روایت پدر شهید)

جمال الدین وقتی که در سال 1361 به جبهه رفت هیچ خبری از او نداشتیم تا اینکه سال 1363 بنده خدای مهمان ما بود و از پسرم خبر داشت، او می‌گفت: با جمال الدین چند ماه در منطقه «ابو قریب» در نزدیکی بغداد با هم بودیم.

به دنبال آن من چندین بار به هلال احمر و مراکزی که میشد خبری از پسرم بگیرم، مراجعه کردم اما هیچ خبری از او نشد تا اینکه هلال احمر نامه هایی به من داد تا بلکه نامه پسرم را در آنها شناسایی کنم.

وقتی نامه ها را مطالعه کردم نامه دو نفر از دوستانش که باهم رفته بودند را پیدا کردم ولی هیچ اثری از نامه و نشانه ای از جمال الدین نبود.

جمال الدین با اینکه مادرش به رحمت خدا رفته بود و نامادری داشت ولی به گونه ای رفتار میکرد و با نامادریش انس گرفته بود که هیچکس باور نمی‌کرد او نامادری دارد. اخلاق فوق العاده خوبی داشت بسیار مهربان و خوش گفتار بود.

هرگز ندیدم و نشنیدم که کسی را رنجانده باشد و دل کسی را شکسته باشد همیشه در حال کارهای انسان دوستانه بود.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده