خرداد خونین بانه/ گذری بر زندگینامه شهیده سودابه رحمان پور

شهیده معظم ؛ سودابه رحمان پور

همه جا صحبت از راهپیمائی15 خرداد بود . مردم روزه دار دسته دسته به طرف محل تجمع حرکت می کردند.امام خمینی(ره) فرمودند: «من برای همیشه 15خردادرا عزای عمومی اعلام می کنم» و مردم می رفتند تا یاد شهدای 15 خرداد سال 1342را گرامی بدارند.

سودابه کودکی بیش نبود.تابستان آن سال تازه سن دو سالگی اش تمام می شد.دهم مرداد ماه سال 1361 به دنیا آمدو15خرداد سال 63به شهادت رسید . مظلومیت این شهید و خواهران شهیدش سند زنده ای است که همواره از کینه و عداوت استکبار جهانی به اسلام عزیز و ملت های آزاده حکایت می کند.

خواهرانش خود را آماده کرده بودند تا در راهپیمائی شرکت کنند،هنگام حرکت از من خواستند که اجازه دهم سودابه رابا خود ببرند.من مخالفت کردم وگفتم او بچّه است و زیر دست و پا می ماندبچّه ها اصرار کردند و آخر سر در مقابل اصرارآنها تسلیم شدم.کسی چه می دانست چه سرنوشتی درانتظارشان است.

گفتم به شرطی که از او مواظبت بکنید،او را با خود ببرید . دستش را گرفتند و از خانه خارج شدند، فاصله زیادی از خانه نگرفته بودند که مظلومانه مورد حمله هواپیماهای رژیم بعث عراق قرار گرفتند و هر چهار نفرشان دست دردست هم شهادت را به آغوش کشیدند. 1

....................................................................................................................

1 - بر گرفته از خاطرات خانم زینب همتی مادر شهیدان