بهشت زير پاي مادران است / خاطره اي از شهيد علي اوسط طهماسبي

شهید علی اوسط طهماسبی

     فرزند: علی اکبر                                                         ولادت: 25 ̷ ۳ ̷ 1336                                                        محلولادت:بیجار                                                                                                                                                                                              شغل:پاسدار
تاریخ شهادت 13 ̷ ۹ ̷ ۱۳۶۳                                        محل شهادت: سنندج – حاده روستای گریزه                نحوۀ شهادت: درگیری با ضدانقلاب- اصابت گلوله       محل دفن: گلزار شهدا بهشت محمدی سنندج

شهید علی اوسط طهماسبی در میان خانواده ای متدین در شهر بیجار دیده به جهان گشود .     پدر ومادرش، علی اکبر و فاطمه ، نام زیبای   علی اوسط را برای او انتخاب کردند. پدرش کارمند سازمان جنگل ها بود و به استانهای شمالی کشور منتقل گردید.  وی دوران تحصیلات ابتدایی را در شهرهای بهشهر، آستانه اشرفیه و دبستان ملی کرباسی رشت طی نمود.                  دراین مقطع پدرش بدلیل ایستادگی در برابر اربابان زر و زور رژیم ستمشاهی که به تخریب منابع طبیعی می پرداختند، به شهر سنندج تبعید شد و علی اوسط دراین شهر ادامه تحصیل داد و موفق به کسب مدرک تحصیلی دیپلم گردید.     در همان ایام جوانی اهل مسجد بود و در ایام سوگواری سید وسالار شهیدان ، حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) نوحه خوانی می کرد. شخصیت دینی و مذهبی اش از همان دوران کودکی شکل گرفته بود.                               در رشته ورزشی کشتی نیز سرآمد و صاحب مقام ومدال بود.                                          با اوج گیری تظاهرات و راهپیمایی مردم مسلمان ایران ، خیلی زود به صف انقلابیون پیوست .      با پیدایش گروهکهای ضدانقلاب در کردستان در سال 1358 ، برای مدتی به شهر قروه مهاجرت نمود و همانجا برای مقابله با ضد انقلاب لباس رزم پوشید و درکنار شخصیت هایی همچون شهیدمحمد بروجردی درپاکسازی شهرهای کامیاران و سنندج بخوبی درخشید             و امروز ارتفاعات توس نوذر( تپه الله اکبر سنندج) بر گام های استوارش گواهی می دهند. وی سخت ترین ماموریت ها را به عنوان سرباز گمنام امام زمان(عج) ، وی می پذیرفت تا در کردستان امنیت پایدار برقرار شود.           سال 1361 ازدواج نمود. در این ایام مسئولیت ستاد مبارزه با مواد مخدر را عهدار بود. سرانجام پس از سالها مجاهدت و خدمت صادقانه و درکمال گمنامی ، در اقدامی تروریستی و از قبل طراحی شده توسط ضدانقلاب به مزد وپاداش خویش که همانا شهادت درراه خداست ، دست یافت از این شهید والا مقام دو فرزند پسرودختر به یادگار مانده است .

عشق به حسيني

-پدرشهید نقل کرده اند که: علی اوسط شش ساله بود که در آستانه اشرفیه بودیم . یک روز در حسینیه آنجا گم شد. پدر ایشان از محل کار به خانه آمده بود تا موضوع را پیگیری نماید. به شهربانی وقت و کلانتری اطلاع داده بود که پسرم با این نام نشان گم شده است. یکی از پاسبانها سریع برگشته و مادر علی را به حیاطی دورتر از حسینیه راهنمایی کرده و علی را به او نشان داده بود که در حال تزئین خیمه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) بود. در آنجا دیده بود که علی ، خاک و گلاب را با هم قاطی می کرد تا روی لباس عزاداران حسینی بمالند. تمتم لباسها و بدن خودش پوشیده از خاک و گلاب بود.

بهشت زيرپاي مادران است

-مادر شهید نقل کرده اند:که وقتی علی از مدرسه به خانه می آمد، می گفت: مادر جان اجازه بده زیر پای شما را ببوسم. هم خستگی شما رفع می شود و هم من بهشت را می بوسم. چون زیر پای شما مادران است.