درنگي در زندگي شهيد اسدالله گويلي كيلانه
يکشنبه, ۰۷ آبان ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۸
در بین همرزمان او را اسد صدا میکردند. صداقت و پاکی او مثالزدنی بود، اولین کسی بود که در صف نماز جماعت حضور پیدا میکرد. در سختترین شرایط هم از اقامهی نماز اول وقت غافل نبود، بعد از نماز به دعا میایستاد و از خدا میخواست او را پاک بمیراند. در پادگان کسی نبود که او را بشناسد و شیفتهی اخلاقش نشود. در طول خدمتش بارها تا مرز شهادت پیش رفت و لیاقت و شایستگی خود را به نمایش گذاشت...
نويد شاهد كردستان:
استوار دوم شهید اسدالله گویلی کیلانه
در بین همرزمان او را اسد صدا میکردند. صداقت و پاکی او مثالزدنی بود، اولین کسی بود که در صف نماز جماعت حضور پیدا میکرد. در سختترین شرایط هم از اقامهی نماز اول وقت غافل نبود، بعد از نماز به دعا میایستاد و از خدا میخواست او را پاک بمیراند. در پادگان کسی نبود که او را بشناسد و شیفتهی اخلاقش نشود. در طول خدمتش بارها تا مرز شهادت پیش رفت و لیاقت و شایستگی خود را به نمایش گذاشت.
در تابستان سال 1339 در شهر سنندج متولد شد پدرش
عبدالله و مادرش صغری نوزاد نو رسیده را به عشق مولا علی (ع) اسدالله نامیدند. با
اخذ مدرک تحصیلی سوم راهنمائی در سن هیجده سالگی، همزمان با پیروزی انقلاب
اسلامی در سال 1357 به استخدام ارتش درآمد. با ورود به ارتش دورهی رزم مقدماتی را در آموزشگاه گروهبانی 01 و آموزش
تخصصی را در مرکز پشتیبانی تبریز با موفقیت به پایان رسانید. با اتمام دورههای آموزشی به لشکر 28 پیادهی کردستان اعزام گردید و به عنوان درجهدار تعمیر و نگهداری گروهان سوم گردان 534 مشغول
انجام وظیفه شد. قبل از آغاز جنگ تحمیلی در پاکسازی کردستان و انتقال ستون نظامی
ارتش به شهرهای مرزی استان از جمله شهر مرزی مریوان، بارها
تا مرز شهادت پیش رفت و سرانجام در سن بیست و سه سالگی در ساعت چهار بعدازظهر روز
سیزدهم مهرماه سال 1362 در حین انجام مأموریت رزمی در حد فاصل پادگان و شهر مریوان
بر اثر بمباران هواپیماهای ارتش مزدور عراق به درجهی رفیع شهادت نائل آمد و در گلزار شهدای بهشت محمدی
سنندج پیکر پاکش را به خاک سپردند..
نظر شما