مرکز اسناد ایثارگران منتشر کرد:
شهادت پنجم شهریور ماه؛
با عزت ترين و شيرين ترين مرگ، مرگ در راه خدا است / وصیت نامه شهيد علی زارع
براى رسيدن به كمالات مى بايست در هر زمانى به لباسى درآيد روزى درعالم رحمت است روزى در دنيا و بعد از آن از پلى بنام مرگ از دنيا به عالم برزخ وارد مى شود و بعد از آن به قيامت كه الى ربك المنتهى است وارد مى شود...
پس از آغاز جنگ تحمیلی در 16 سالگی عازم جبهه شد. وی سرانجام در پنجم شهریور ماه 1366 در شلمچه به شهادت رسید. روحش شاد.
( متن وصیت نامه )
بسمه تعالى
ان كانت الابدان الموت انشئت (امام حسين )
اگر بدنها براى مرگ آفريده شده است شهادت مرگى در راه خدا با شمشير بهترين مرگ است.
ان كانت الابدان الموت انشئت (امام حسين )
اگر بدنها براى مرگ آفريده شده است شهادت مرگى در راه خدا با شمشير بهترين مرگ است.
بعد از شهادت به وحدانيت خداوند سبحان و رسالت رسول اكرم محمدبن عبدالله و ولايت اولياء الله و على بن ابيطالب و يازده فرزند معصومش و با درود فراوان بر ارواح طيبه ائمه اطهار و محضر مقدس قطب دايره عالم امكان وجود مقدس حضرت صاحب الزمان و نايب گرانقدرش رهبرعظيم الشأن انقلاب و با درود و سلام بر همه رهروان راه حق وحقيقت على الخصوص شهداى افتخار آفرين و مجروحين و جانبازان حماسه آفرين و اسراى ثابت در اعتقاد و راسخ در ايمان وصيت خويش را آغاز مى كنم :
مقدمتا بايد عرض كنم چونكه انسان براى رسيدن به كمالات مى بايست در هر زمانى به لباسى درآيد روزى درعالم رحمت است روزى در دنيا و بعد از آن از پلى بنام مرگ از دنيا به عالم برزخ وارد مى شود و بعد از آن به قيامت كه الى ربك المنتهى است وارد مى شود و دنيا دار تجارت است و مرگ دار نتيجه است و مرگ كه ما را از دنياى تجارت به آخرت سود و نتيجه منتقل مى كند گاهى است كه مرگ انسان با ذلت است و انسان را به جايگاهى پست و سخت وارد مى كند و گاهى هم است كه با عزت است و آدمى را از دنياى زندان بسوى بهشت مملو از نعمتهاى بيكران هدايت مى كند
و مرگ با عزت مرگيست كه با آمادگى كامل انسان بميرد ولى با عزت ترين و شيرين ترين مرگ، مرگ در راه خدا و آن شهادت است كه درسش را از مولى حسين بن على (ع) سرور آزادگان وسالار شهيدان آموخته ايم و اينجاست آنهايى كه عمرى درزيارت وارث خوانده اند يا ليتنى كنت معكم بايد حركت كنندوبه نداى حسين (ع) كه از حلقوم رهبر عزيزمان امام امت بيرون مى آيد لبيك گفته و در هر حال و هر زمان و شرايط امام را تنها نگذارند و سخنان او را كه چراغ هدايت است نصب العين خود قرارداده ومطيع فرمانش باشند و وصيت
مى‌كنم پدر و مادرم را كه برايم طلب آمرزش كنند و به بزرگوارى خودشان مرا ببخشند من خودم مى دانم كه فرزند خوب و شايسته اى نبودم به هرحال مرا ببخشيد
برادرانم مراببخشند ازآنها میخواهم كه پيرو خط امام و ولايت باشند
از برادرانم مى خواهم كه مرا ببخشند چون كه برادر خوبى براى آن‌ها نبودم خواهرانم را وصيت مى‌كنم به زينب وار زندگى كنند و پيرو فاطمه (س) باشند و در آخر از همه دوستان و آشنايان طلب بخشش و حلال بودى مى نمايم.
والسلام عليكم
ورحمه الله و بركاته
انتهای متن/
منبع: پرونده فرهنگی ، مرکز اسناد ایثارگران فارس
