از ورزشکاران بنام شهرستان سقز بود. و در سال 1348 موفق به کسب مقام دوم کشوری شد. پدرش رحمان و مادرش عادله نام داشت. با اخذ مدرک دیپلم طبیعی در سال 1354 وارد ارتش شد و پس از طی دوره‌های نظامی در آموزشگاه افسری با درجه‌ی ستوان سومی فارغ‌التحصیل گردید و بعد از پشت سر گذاشتن دوره‌ی مقدماتی اردنانس به هوانیروی کرمانشاه منتقل شد. در کنار وظیفه‌ی کاری خود در فعالیت‌های ورزشی حضور فعال داشت. اخلاق و منش او زبانزد دوستان و همکارانش بودو همه از او به عنوان قهرمانی با اخلاق نام می‌بردند. با اوج‌گیری تظاهرات مردمی علیه رژیم ستم‌شاهی به فرمان امام خمینی (ره) بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی مبنی بر ترک پادگان‌ها و پیوستن به انقلابیون لبیک گفت و در صف مردم انقلابی قرار گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 29/11/1357 از کرمانشاه به اصفهان منتقل شد و با شکل‌گیری احزاب ضدانقلاب در کردستان، بنا به درخواست شخصی در خرداد ماه سال 1358 به لشکر 28 پیاده‌ی کردستان منتقل گردید و در گردان 534 پشتیبانی لشکر مشغول به خدمت شد. و سرانجام درسن 32 سالگی در شهریور ماه همان سال در یک مأموریت رزمی در درگیری با ضدانقلابیون به درجه‌ی رفیع شهادت نائل گردید و پیکر پاکش در قبرستان عمومی زادگاهش به خاک سپرده شد.
محرومیت از دانشگاه
در عین حال که ورزشکار قابل قبولی بود و با کسب مقام‌های متعدد استانی در سال 1348 مقام دوم کشوری را نیز کسب کرده بود. از لحاظ درسی هم دانش‌آموزی تیزهوش و موفق بود و عموم شهروندان او را دوست داشتند و از محبوبیت بالایی در بین مردم برخوردار بود. پس از اخذ مدرک دیپلم با معدل بسیار خوب در رشته حقوق در دانشگاه پذیرفته شد ولی با مداخله و مخالفت ساواک، از پذیرش او در دانشگاه جلوگیری شد.
(به نقل از آقاي رسول آبدرم برادر شهيد)
