کجای دنیا، ملتی به بزرگی مردم ایران هست

نوید شاهد کردستان؛ در شرایط کنونی که بسیاری از ما برای در امان ماندن از خطر ویروس کرونا بیشتر اوقات خود را در خانه سپری می‌کنیم و این آزارمان می‌دهد، ذهن آدمی به سمت افرادی می‌رود که سالیان سال به علت بیماری و یا اتفاقاتی که در زندگی برای آن‌ها رخ داده است، خانه‌نشین شده‌اند. اگر امروز مجبوریم چند ماهی در منزل بمانیم، بیمارانی سال‌هاست و بعضا در بدترین شرایط خانه‌نشین هستند.

مانند جانبازانی که سال‌ها بر روی تخت‌ دراز کشیده و فقط به یک نقطه خیره‌اند، عده‌ای دیگر زندگی خود را بر روی صندلی‌های چرخدار می‌گذرانند و جانبازان نابینای که آرزوی دارند برای یک‌لحظه هم که شده فرزندان خود را ببینند.

در راستای معرفی یکی از همین زندگی‌ها، نوید شاهد کردستان به سراغ "مسعود اسکندری" جانباز ۷۰ درصد، از اهالی شهرستان بیجار که در عملیات والفجر، جزیره مجنون مجروح شده، رفته است تا در گفت‌وگو با وی جلوه‌هایی از فداکاری‌ها را در صحنه‌های حماسی ایران توصیف کند.

نوید شاهد کردستان: لطفا خودتان را برای مخاطبان نوید شاهد معرفی کنید.

اسکندری: مسعود اسکندری متولد 1345 هستم و در شهر بیجار به دنیا آمدم، در سال 1376 ازدواج کردم و 3 فرزند (دو پسر و یک دختر) دارم.

نوید شاهد کردستان: چه زمانی و چگونه جانباز شدید؟

اسکندری: در جبهه جزیره مجنون جنوبی خدمت می‌کردم، در عملیات والفجر روز بیست‌وچهارم بهمن ماه 1364 بر اثر ترکش خمپاره دشمن بعثی جانباز شدم و 70 درصد جانبازی دارم.

نوید شاهد کردستان: چطور شد که به جبهه رفتید؟

اسکندری: وقتی که کشورمان بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی مورد هجوم ارتش بعثی عراق قرار گرفت، همه جوانان این سرزمین وظیفه اعتقادی و انسانی خود می‌دانستند که به فرمان امام راحل لبیک گفته و به مقابله با این دیو غاصب به پا خیزند، من هم مستثنی از این قضیه نبودم. به همراه همشهری و هموطنانم به جبهه رفتیم و بازخوردش هم کوتاه کردن دست صدام و صدامیان از سرزمینان بود.

نوید شاهد کردستان: وظیفه ما در انتقال حماسه‌های ایثارگران به نسل‌های آینده چیست؟

اسکندری: در زمان هشت سال دفاع مقدس مردم با دست به دست هم دادن و اتحاد پشت تمام کشورهایی را که چشم طمع به میهن اسلامی‌مان داشتند، به خاک مالیدند و با استقامت، صبر، همدلی، وحدت و عشق به وطن و ملت حماسه‌ای آفریدند که تاریخ به خود ندیده بود، در کجای جهان همچنین جوانانی وجود داشته و دارد؟ کجای جهان چنین ملتی زندگی می‌کنند؟ مردمی که با تمام مشکلات و کمبودها ارزاق خود را به جبهه می فرستادند تا فرزندانشان از شرف و ناموسشان دفاع کنند؟ کدام پدر و مادر در دنیا مدعیست که می‌تواند تن پاره پاره فرزندش را ببیند و با این وصف خود و دیگر فرزندانش نیز با همان انگیزه به جبهه بروند؟ جز ایران جایی سراغ دارید؟

جبهه تنها یک خاکریز نبوده و نیست، بلکه دانشگاهی است برای تمام نسلها، حفظ و نگهداری آن همه ایثار، مردان و زنانی میخواهد از جنس عشق و ایثار، جوانان ما این را در گذشته به اثبات رسانده‌اند و در آینده هم ثابت خواهند کرد، من شک ندارم این جوانان حافظان و پاسداران این ارزشها هستند آن چنان که در گذشته بودند و البته به شرطی که مسئولان، آنان را در این راه همراهی کنند و در انتقال این فرهنگ غنی کوتاهی نکنند.

ما همه موظفیم به درستی، صداقت و پشتکار جوانان اعتماد کنیم و رشادتها، فداکاری ها و ... مردان و زنان این مرز بوم را به آنان منتقل کنیم تا فرهنگ بی‌اساس و پایه غربی نتواند بر آنها مسلط شود، الگوهای جوانان در ایران کم نیستند، اگر در معرفی آنان کوتاهی نکنیم.

نوید شاهد کردستان: با توجه به شیوع ویروس کرونا، این ویروس چه تهدیداتی ممکن است برای جانبازان داشته باشد؟

اسکندری: از آنجایی که برخی از این عزیز سیستم دفاعی بدنشان ضعیف‌تر است و جانبازان شیمیایی و ضایعات نخاعی هم هستند که نیاز ویژه به مراقبت دارند، قشری آسیب‌پذیرند که با کوچکترین بی‌احتیاطی ممکن است آسیب جدی و جبران ناپذیری ببینند، لذا توجه به جانبازان که همان شهدای زنده هستند خالی از اجر نخواهد بود.

نوید شاهد کردستان: وجه مشترک مدافعان سلامت با مدافعان وطن را در چه چیزی می‌بینید؟

اسکندری: ایران سرزمینی مملو از ایثار و فداکاری است مردم ایران تا به امروز عزتمندانه زیسته‌اند و هیچوقت نسبت به تهدیدات بی‌تفاوت نبوده و نیستند.

در جبهه آنان که در خط مقدم بودند از جان و مال خود گذشتند و سینه سپر کرده در مقابل دشمن می‌ایستادند، در پشت خط عده‌ای فداکارانه زندگی خود را وقف رزمندگان خط مقدم کرده و شب و روز در تلاش بودند از پیر مرد 70 ساله که با واکس زدن رزمندگان ادای وظیفه می‌کرد تا نوجوانانی که داوطلب برای خدمت به جبهه آمده بودند، پشت گرمی این دلاوران نیز مردمی بود به بزرگی ملت ایران که از هر نظر حامی و پشتیبان بودند.

این زنجیره فداکاری امروز به بیمارستانها کشیده شده است. مدافعان سلامت در خط مقدمند و نوجوانانی که در دل شب داوطلبانه کوچه پس کوچه های شهر را ضد عفونی می‌کنند و هیئت‌ها و انجمن های مردمی که بسته های معیشت را جمع آوری کرده و به دست آسیب دیدگان و خانواده های آسیب پذیر می رسانند. در هر دو جبهه مردم ایثارگر پیروز میدان هستند.

نوید شاهد کردستان: آقای اسکندری از راهی که رفتی پشیمان نیستید؟

اسکندری: هرگز پشیمان نیستم، من در جبهه درسهای بزرگی آموختم و هیچوقت فراموش نمیکنم و اگر روزی دیگر قرار باشد به جبهه بروم با جان و دل خواهم رفت و در حد توان جسمی‌ام به ملت و میهنم خدمت خواهم کرد.

نوید شاهد کردستان: به نظر شما موضوع کرونا فرصت است یا تهدید؟

اسکندری: در طول بیش از چهار دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران می‌گذرد و کشور ما همواره مورد تهدید و تحریم دشمنان داخلی و خارجی بوده اما با پشتیبانی خدا و رهنمودهای امام راحل (ره) و رهبر معظم حضرت آیت الله خامنه‌ای (حفظه الله) این تهدیدات به فرصتهای نابی تبدیل شده و امروز ما در تمام فناوری های جهان حرف برای گفتن داریم.

نوید شاهد کردستان: حرف آخرتان برای مخاطبان نوید شاهد.

اسکندری: برای تمام هموطنانم به ویژه جامعه بزرگ ایثارگران، آرزوی سلامتی و شادکامی دارم، به یاری خدا از این معضل هم عبور خواهیم کرد و از مسئولین خواهشمندم مردم را بیشتر دریابند و قشر آسیب‌پذیر جامعه، امروز بیشتر از هر زمانی دیگری نیازمند توجه هستند، در حق آنها کوتاهی نکنند.

گفت‌وگو: محمد طیبی

تهیه و تنظیم: کمال شهسواری