علاقۀ زیادی به خواندن قرآن داشت. در مسجد روستا قرآن را ختم کرده بود. قرآن کوچکی همیشه در جیبش بود و می خواند. یکی دو ساعت قبل از شهادتش روی تخته سنگی نوشته بود و همان قرآن کوچک دستش بود و می خواند.
نويد شاهد كردستان:

 شهید معظم :هیرش کریمی هلیز آبا د

در تاریخ هفتم فروردین ماه سال یکهزارو سیصد و شصت و چهار در روستای هلیز آباد سنندج دیده به جهان گشود. پدر و مادرش اسماعیل و پروانه، کشاورز و دامدار بودند. دوران کودکی اش در تنگدستی و محرومیت از امکانات اولیه زندگی سپری شد. با رسیدن به سن مدرسه توانست دوران تحصیلات ابتدایی را به پایان برساند و پس از آن مدرسه و کلاس درس را رها نمود و در کنار پدرش به امور کشاورزی و دامداری پرداخت.

در تاریخ ٢ ̷ ۵ ̷۱٣۷٦ در روستای صلوات آباد و در حین چرانیدن دام با مین بجای مانده از ضد انقلاب برخورد و مورد اثابت ترکش قرار گرفت. هیرش کریمی هلیز آباد در حالیکه فقط دوازده بهار از عمرش را سپری کرده بود، با بدنی پاره پاره به شهادت رسید و پیکر مطهرش در روستای هلیز آباد به خاک سپرده شد.

 از خاطرات آقای اسماعیل کریمی هلیز آباد، پدر شهید :

خیلی به من علاقه داشت. همیشه مواظبم بود. تا ظهر به مدرسه می رفت و وقتی می آمد به کار های من کمک می کرد. یک روز با هم رفتیم روی زمین کشاورزی که اجاره کرده بودم. در حین پیاده روی کتاب درسی دستش بود و می خواند. خیلی به تحصیل کردن علاقه مند بود. رسیدیم گفتم برو دور تر بنشین درس بخوان. همین کار را کرد اما نیم ساعت نگذشته بود که کتاب را زمین گذاشت و امد بیل را از دست من گرفت و گفت : شما خسته شده اید نوبت من است. علاقۀ زیادی به خواندن قرآن داشت. در مسجد روستا قرآن را ختم کرده بود. قرآن کوچکی همیشه در جیبش بود و می خواند.

یکی دو ساعت قبل از شهادتش روی تخته سنگی نوشته بود و همان قرآن کوچک دستش بود و می خواند.


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده