استوار دوم شهید حاجی حسنی

اول مهرماه سال یکهزار و سیصد و چهل در شهر مرزی قصرشیرین در خانواده‌ای پرجمعیت که فقر و تنگدستی بر آن سایه افکنده بود، دیده به جهان هستی گشود. پدرش نادر و مادرش اشرفی نام داشت. هنوز پای در عرصه‌ی حیات نگذاشته بود که دست تقدیر وی را از نعمت پدر محروم ساخت. با محرومیت از وجود پدر طعم تلخ یتیمی را چشید و تحت سرپرستی مادری فداکار رشد و نمو یافت. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش با موفقیت پشت سر گذاشت.

با فراغت از تحصیل در دوره‌ی راهنمایی به دلیل فقر مالی امکان ادامه‌ی تحصیل در مقطع بالاتر برایش فراهم نشد. در اوج  خیزش مردمی علیه رژیم ستمشاهی نوجوانی هفده ساله بود و در کنار سایر مردم در اجتماعات حضور پیدا می‌کرد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به استخدام ارتش درآمد و پس از گذراندن دوره‌های آموزش نظامی با درجه‌ی گروهبان دومی در لشکر 92 زرهی اهواز به خدمت مشغول شد. با آغاز جنگ تحمیلی و تجاوز رژیم بعث عراق به میهن اسلامی، جزو اولین کسانی بود که به جبهه‌های جنگ اعزام گردید و ماه‌ها به دفاع از میهن اسلامی پرداخت و سرانجام در بیست و پنجم اردیبهشت ماه سال 1361 در عملیات بیت‌المقدس بر اثر اصابت ترکش خمپاره‌ی دشمن به مقام رفیع شهادت نائل آمد. تنها دخترش، پس از شهادت او، دیده به فروغ هستی گشود. پیکر پاکش در قبرستان باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپرده شد.

فرازهایی از وصیت‌نامه‌ی شهید

... سلام بر تو ای امام سازش‌ ناپذیر و قاطع، درود بر تو ای همانند ابراهیم شکننده‌ی بت‌ها، سلام مرا بپذیر ای امام.

ای هم‌وطنان عزیز! تا یکنفر از شما باقی می‌ماند، بجنگید زیرا همان‌طور که امام گفتند: پیروز می‌شویم. ان‌شاءالله

... اکنون از مادرم و خواهرانم و برادرانم و تمام اقوام یک به یک و دوستانم خواهشمندم که گریه نکنند زیرا شهید شدن خیلی مقامش بالا و بالاترین آرزوی هر فرد مسلمان است که در راه خدا شهید شود. پس این افتخار نصیب من شده، مادر سرت را بلند نگه دار و افتخار کن، یک بچه‌ات در راه حسین [امام حسین(ع)] پیش رفت و مثل یاران ایشان شهید شد. پس باید افتخار کنید نه گریه...

خداحافظ برای همیشه    حاجی حسنی29/12/1360