سردار شهيد معظم غلامعلي بيدي مسئول مديريت تغذيه معاونت لجستيك سپاه كردستان
شهيد غلامعلي بيدي
(1364-1337 ه.ش)
شهيد غلامعلي بيدي در سال 1337 در سبزه‌وار يكي از شهرهاي استان خراسان به دنيا آمد. در سال 1342 به مدرسه رفت. تا پايان مقطع راهنمايي درس خواند. آنگاه به خاطر فشار محروميت و فقدان امكانات مالي خانواده، درس را رها كرد و در سال 1350 به تهران رفت. ابتدا در يكي از كارگاه‌هاي تراشكاري آنجا شاگردي كرد. سپس به يك كارگاه خياطي رفت و. مشغول به كار شد. در آنجا بود كه با نور و شور انقلاب همراه شد و به جمع عاشقان حضرت امام (ره) پيوست. غلامعلي با وجود فشار كاري و رنج ناشي از محروميت در بيشتر تظاهرات و راهپيمايي‌هايي كه بر عليه رژيم منفور پهلوي انجام مي‌گرفت شركت مي‌كرد و انزجار خود را از اعمال آن رژيم نشان مي‌داد. بطوري كه در يكي از راهپيمايي‌ها كه با مقابله نيروهاي رژيم شاه روبرو مي‌شود، از ناحيه‌ي پا تير مي‌خورد و او را مخفيانه به منزل شهيد آيت‌الله قدوسي انتقال مي‌دهند. در آنجا تحت عمل جراحي قرار مي‌گيرد و در پاي او پلاتين مي‌گذارند. وقتي كه خبر آمدن حضرت امام (ره) را مي‌شنود ساعت‌ها قبل از تشريف‌فرمايي ايشان در محل فرودگاه مهرآباد تهران حاضر مي‌شود و تا ورود حضرت امام (ره) در آنجا مي‌ماند. به خاطر خستگي و خوابيدن در سطح خيابان پاي زخمي او عفونت مي‌كند و براي بار دوم بستري مي‌شود. بعد از آنكه حضرت اما (ره) به آغوش ميهن بازگشت. غلامعلي توفيق خدمتگزاري ايشان را پيدا كرد و 6 ماه محافظ امام شد. در پي تأسيس سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عضويت آن نهاد مقدس درآمد و در سال 1360 همراه شهيد ناصر كاظمي به كردستان مهاجرت كرد. در دي ماه سال 1360 مسئول مديريت اقشار و صنوف معاونت بسيج كردستان شد. در ارديبهشت ماه سال 1361 فرماندهي گردان تيپ يكم بوكان را پذيرفت. دو سال و سه ماه در اين قسمت باقي ماند و بعد به عنوان فرمانده گردان سروآباد تيپ يكم مريوان انتخاب گرديد. در ارديبهشت ماه سال 1364 معاونت دفتر قضايي سپاه كردستان را پذيرفت و در آذر ماه همان سال مسئول مديريت تغذيه معاونت لجستيك آن سپاه شد. 3 ماه از فعاليت او در اين سمت نگذشته بود كه در عمليات والفجر 9 شركت كرد و در تاريخ 13/12/64 در منطقه‌ي عملياتي پنجوين عراق، مورد اصابت تير نيروهاي رژيم بعث قرار گرفت و به شهادت رسيد. مزار مطهر شهيد در گلزار شهداي شهرستان سبزوار قرار دارد. شهيد بيدي پس از اعزام به كردستان با دختري از شهرستان سنندج ازدواج كرد كه ثمره‌ي اين پيوند، يك فرزند دختر و يك فرزند پسر مي‌باشد. پرونده شهيد بيدي تحت پوشش بنياد شهيد انقلاب اسلامي شهرستان سنندج مي‌باشد.
سيري در خصوصيات شهيد:
شهيد غلامعلي بيدي چهره‌ي نوراني و زيبايي داشت؛ وقتي چهره‌ي زيبا و شاداب او را مي‌ديدي احساس لطيفي تو را در خود فرو‌مي‌گرفت؛ بسيار دوست داشتني و محبوب بود؛ همه كساني كه با او رفتار مي‌كردند او را دوست داشتند. معنويت خاصي در وجود او حاكم بود؛ دعا و نيايش جزو برنامه‌هاي اساسي زندگاني او قرار مي‌گرفت؛ بسياري از شب‌ها، نماز شب مي‌خواند؛ نمازهاي سرشار از خلوص او تعجب همگان را برمي‌انگيخت. ارادت عجيبي به حضرت اباعبدلله(ع) داشت؛ در مجالس سوگواري آن حضرت با لباس سياه و دلي پرگداز مي‌ناليد؛ هر سال، هيئتي را به نام هيئت عاشورا در مرقد مطهر حضرت شاه عبدالعظيم (ع) تشكيل مي‌داد و از طريق آن هيئت به سوگواري و عزاداري مي‌پرداخت.
سخي و بخشنده بود؛ از كمك كردن به محرومان لذت مي‌برد. جاذبه خاصي داشت؛ مردم خيلي زود تحت تأثير رفتار او قرار مي‌گرفتند؛ مهربان بود؛ دلسوزي در وجود او موج مي‌زد. در همه كارها رضايت خدا را مدنظر داشت و هدف خود را فقط جلب رضاي خدا مي‌دانست. بسيار شجاع و نترس بود؛ از هيچ موقعيتي نمي‌ترسيد؛ به خطرناك‌ترين موقعيت‌‌ها مي‌رفت و در سخت‌ترين درگيري‌ها شركت مي‌كرد. او تنديس شجاعت، اخلاص و پاكدامني بود.
